Choroba Peyroniego - przyczyny, objawy, diagnostyka, leczenie

Co to jest choroba Peyroniego?

Choroba Peyroniego to choroba zdiagnozowana po raz pierwszy w 1743 roku przez francuskiego lekarza de la Peyroniego. Schorzenie to polega na powstawaniu nieprawidłowych zmian w okolicy ciał jamistych prącia, co może zaburzyć procesy erekcji. Każde ciało jamiste prącia otoczone jest tzw. otoczką białawą – błoną, która w stanie spoczynku ma około 2 mm grubości, a podczas wzwodu – 0,5 mm grubości. Włóknienie i bliznowacenie osłonki białawej, rozwijające się w efekcie odkładanie się twardych blaszek łącznotkankowych prowadzą do deformacji prącia i bolesnych erekcji.
Choroba Peyroniego dotyczy około 1% mężczyzn, głównie w wieku 40 – 60 lat i cechuje się stopniowym rozwojem. W pierwszym etapie może przebiegać bezobjawowo, dopiero wraz z coraz większym zaawansowaniem zmian patologicznych w obrębie struktur łącznotkankowych prącia dochodzi do pojawienia się charakterystycznych objawów. Za pierwszy etap choroby Peyroniego uznaje się proces zapalny w obrębie otoczki białawej ciał jamistych. Stanowi zapalnemu towarzyszy wzmożona aktywność fibroblastów i przebudowa struktury otoczki białawej. Dochodzi do jej przebudowy, pogrubienia i utraty elastyczności, a ostatecznie – powstania płytek Peyroniego, czyli wapniejących struktur o charakterze tkanki bliznowatej. Bliznowacenie osłonki białawej prowadzi do powstania zgrubień, a także skrzywienia penisa; zaburza ponadto dopływ krwi do ciał jamistych prącia. Niekiedy może nawet dojść do zmiany grubości i długości prącia.

Jakie są przyczyny choroby Peyroniego?

Przyczyny powstawania choroby nie są do końca znane. Tworzenie się tkanki bliznowatej w okolicy osłonki białawej trzonu penisa może być spowodowane mikrourazami błony białawej, powstającymi w trakcie stosunku płciowego. Ponadto innymi powodami choroby Peyroniego może być dziedziczenie (nie potwierdzone jednoznacznie) lub zmiany miażdżycowe.
Powstałe zabliźnienia powodują ograniczony dopływ krwi i powstawanie zgrubień, które prowadzą do skrzywienia penisa w miejscu gdzie znajduje się blizna. Ponadto penis może zmienić swoją średnicę i długość, mogą pojawić się wybrzuszenia. Prowadzi to do bólu, a gdy skrzywienie jest bardzo duże - odbycie stosunku seksualnego staje się niemożliwe.
Inne czynniki wpływające na powstawanie choroby Peyroniego

Choroba Peyroniego może współistnieć z innymi schorzeniami, między innymi:

• nadciśnieniem tętniczym,
• kardiomiopatią,
• cukrzycą,
• nałogowym paleniem papierosów,
• nadmiernym spożywaniem alkoholu,
• zaburzeniami wzwodu.

Jakie są objawy choroby Peyroniego?

Wyróżnia się dwie fazy choroby:

• ostrą fazę zapalną – objawiającą się bólem prącia w stanie spoczynku, bolesnymi erekcjami oraz guzkiem wyczuwalnym w okolicach osłonki białej penisa, zazwyczaj w tym czasie rozpoczyna się proces skrzywienia prącia,
• faza włóknienia – w jej przebiegu wytwarza się wyczuwalna w dotyku uwapniona płytka na grzbietowej części penisa, a skrzywienie ulega pogłębieniu.

Jak przebiega diagnostyka i leczenie choroby Peyroniego?

W celu zdiagnozowania choroby Peyroniego lekarz bada prącie. Poprzez badanie fizykalne można zidentyfikować obecność oraz określić lokalizację i wielkość występującej blizny. Lekarz wykonuje także pomiar długości penisa. Jeżeli stan się pogarsza, to przy kolejnym badaniu można określić, czy penis jest skrócony.
Wykonywane jest także badanie ultrasonograficzne (USG). Pacjent otrzymuje zastrzyk bezpośrednio w penisa, który powoduje, że pozostaje on w pozycji prostej. Wcześniej chory otrzymuje znieczulenie miejscowe, aby zmniejszyć ból przed wstrzyknięciem. Dzięki zastosowaniu fal ultradźwiękowych możliwe jest przedstawienie obrazu tkanek miękkich, co pozwala wykazać obecność zmian miażdżycowych, przepływ krwi do penisa i ewentualnych nieprawidłowości. Lekarz może korzystać z tych obrazów penisa do pomiaru stopnia krzywizny.
Leczenie choroby Peyroniego obejmuje różne działania: od podawania witaminy E, kolchicyny czy blokerów kanału wapniowego, po zastrzyki zawierające sterydy i operację chirurgiczną. Leczenie zachowawcze, za pomocą środków farmakologicznych i sterydów, może trwać kilka miesięcy, aż do wyleczenia. Podczas operacji usuwa się tkankę bliznowatą z prącia, a na to miejsce przeszczepia się skórę pacjenta z innego miejsca na ciele lub tzw. łatami kolagenowymi lub dakronowymi. Mniej inwazyjną metodą jest operacja sposobem Nesbita, polegająca na zwężeniu tej części członka, gdzie nie ma zmian bliznowatych. Operację stosuje się jedynie w 10 proc. przypadków.

Kryteriami, które należy spełniać, aby poddać się operacji, są:

• co najmniej rok trwania choroby,
• stosowanie leczenia zachowawczego, które nie przyniosło poprawy,
• brak możliwości odbycia stosunku płciowego.

W niektórych przypadkach, choroba Peyroniego sama się cofa, ocenia się, że dzieje się tak aż w 50 proc. przypadków. 

Na czym polega operacja prącia w chorobie Peyroniego?

Celem leczenia operacyjnego choroby Peyroniego jest usunięcie skrzywienia penisa, w celu umożliwienia odbywania prawidłowych stosunków płciowych. Leczenie zabiegowe jest możliwe do przeprowadzenia u chorego w stabilnej fazie choroby (od co najmniej 3 miesięcy), bez dolegliwości bólowych, ze zwapnieniami w płytce. Przed zabiegiem chory powinien zostać poinformowany o możliwych konsekwencjach zabiegu: zmniejszeniu prącia, zaburzeniach erekcji, ryzyku nawrotu choroby, wyczuwalnych zgrubieniach tkanek prącia po zabiegu czy konieczności przeprowadzenia jednoczasowo obrzezania.
Jeżeli chorobie Peyroniego towarzyszą zaburzenia erekcji, które nie odpowiadają na standardowe leczenie, procedurą do rozważenia jest wszczepienie protezy prącia.
U chorych bez zaburzeń erekcji wykonuje się operacje chirurgiczne, prowadzące do zniesienia skrzywienia prącia, stosując dwie metody – skracającą lub wydłużającą prącie. Chorzy z odpowiednią długością prącia, ze skrzywieniem poniżej 60° poddawani są procedurze skracającej prącie, polegającej na wycięciu części błony białawej (5–10 mm) po stronie zdrowej (wypukłej), co prowadzi do wyprostowania penisa.
Całkowite wyprostowanie penisa można uzyskać u powyżej 80 proc. chorych. Nawroty skrzywienia dotyczą niewielkiego odsetka pacjentów (do 10 proc.). Skrócenie prącia, które jest konsekwencją zabiegu, jest niewielkie – rzędu 1–1,5 cm.
U chorych z krótkim prąciem, ze znacznym skrzywieniem (powyżej 60°) przeprowadza się operację wydłużenia prącia. Zabieg dotyczy strony chorej – wklęsłej. Zabieg polega na usunięciu płytki i wszczepieniu w jej miejsce przeszczepu. Zabiegi tego rodzaju cechuje większy odsetek zaburzeń erekcji, ponieważ usunięcie płytki pogłębia zaburzenia naczyniowe. Skuteczność operacji dotyczy 74–100 proc. chorych.

Jakie jest zastosowanie radiochirurgii w leczeniu choroby Peyroniego?

Zabieg radiochirurgii należy do bezbolesnych i daje natychmiastowe efekty. Ze względu na stan pacjenta stosuje się radioterapię radykalną, mającą na celu zniszczenie guza nowotworowego, paliatywną, uśmierzającą ból lub objawową, łagodzącą objawy wywołane przerzutami.

Gdzie pójść na konsultację do lekarza urologa?

Jest wielu lekarzy urologów pracujących w szpitalach czy to w przychodniach. Jedną z nich jest Onkolmed Lecznica Onkologiczna gdzie działa jedna z najlepszych Poradni Nowotworów Układu Moczowego, w której pracują jedni z najlepszych urologów, onkologów.
Przychodząc na konsultacje do urologa w Onkolmed Lecznica Onkologiczna można być pewnym, że lekarz dokładnie przeanalizuje posiadane wyniki badań przez pacjenta, jeśli to konieczne zleci dodatkowe badania i wdrąży właściwe leczenie.

W celu umówienia się nakonsultację u urologa skontaktuj sie z placówką Onkolmed Lecznica Onkologiczna pod numerem telefonu: +48222902337

Źródła:
zdrowie.radiozet.pl/W-zdrowym-ciele/Zdrowie-mezczyzny/Choroba-Peyroniego-jakie-sa-przyczyny-stwardnienia-penisa
medonet.pl/choroby-od-a-do-z/choroby-meskich-narzadow-plciowych,choroba-peyroniego---plastyczne-stwardnienie-pracia--przyczyny--objawy--diagnoza,artykul,1577588.html
hellozdrowie.pl/choroba-peyroniego-leczenie-i-jej-skutki/
portal.abczdrowie.pl/choroba-peyroniego
wylecz.to/ginekologia/choroba-peyroniego/